Inspiratie
Waarom ons lichaam wil rennen
Yogaoefeningen voor hardlopers
Yogaoefeningen zijn niet alleen heerlijk energiegevend en ontspannend om te doen, ze helpen ook bij het herstellen na een hardlooptraining. Benieuwd welke oefeningen je zoal kan doen? Op Yogatailor.com vind je een serie oefeningen speciaal voor hardlopers. (ook een mooie serie voor de yogi's onder ons).
Waarom we lopen zoals we lopen:
Zwerftocht
Vrijdag, 23 juni 2017
Een gedenkwaardige zwerflloop over de Veluwe. Mijn favoriete hardloopgebied is de Loenermark, vlakbij het Fletcher Hotel Beekbergen. Tijdens het Run Yoga Recharge weekend zwerven we over de Reeënberg, door de Woeste Dellen, maar de langste afstand zou zo een stukje Loenermark kunnen meepakken. Wat ik hier zal beschrijven, zou zo ook maar op de Reeënberg kunnen gebeuren. Deze vrijdagmiddag verloopt wel heel bijzonder.....
Na een minuut of 20 loop ik op een ruiterpad, twee meter breed, mul zand, zwaar lopen en geen sterveling te zien.... totdat ik plotseling links van mijn pad een wild zwijn ontwaar, dat luid knorrend het bos instuift, links van mij. Ik kan niet zo gauw zien of het een mannetje of een vrouwtje is, ik schrik net zo hard als het zwijn als het zwijn van mij. Nog geen 20 meter verder rechts van het pad drie jonge zwijntjes (wat verder van het pad), gevolgd door nog eens twee andere (vlakbij me). Met zoveel jong grut vrees ik, dat ik plotseling met pa en/of met ma te maken ga krijgen, maar dat gebeurt niet, ik loop ongestoord tussen de zwijnenfamilie door. Wat wel gebeurt: nog geen minuut na de ontmoeting met de zwijnenfamilie zie ik links tussen de struiken in de verte, een prachtig edelhert. Schitterend, hij staat daar, alsof hij even wil poseren voor de voorbijhollende loper. Een plaatje, dat je zo in de flyer zou willen plaatsen. Terwijl ik al hollend het edelhert bewonder, realiseer ik me, dat ik op een mul pad loop, een oneffenheid, een boomstronk en je ligt op de grond. Dus toch maar weer de aandacht op het pad voor me.
Even later kom ik bij de schaapskooi nabij Loenen, maar de kudde is elders. Geen schapen, dus, maar de Loenermark heeft een andere verrassing voor me in petto. Ik loop inmiddels een minuut of veertig, ben in het open veld, brede zandweg, als plots van rechts een konijn over de weg schiet, een meter of tien voor me. Konijnen zie je in dat gedeelte altijd wel. Alhoewel geen haas., loopt hij of zij (dat kan ik de gauwigheid niet zien) zeer gehaast. De reden van die haast wordt een seconde later duidelijk: het konijn rent voor zijn leven, want wordt achtervolgd door een vos. Het vosje is maar iets groter dan het konijn, en lijkt er niet echt meer in te geloven. Aan de linkerkant van de weg, in de heistruikjes maakt het konijn een plotselinge draai naar rechts, en blijft een beetje parallel aan de zandweg voorthollen. Ik zie het allemaal gebeuren in enkele seconden en heb goed overzicht. Of de vos nu even afgeleid is door de loper (ik dus), die hij links in z'n ooghoek ziet, zal ik nooit te weten komen, maar ik zie, dat de vos rechtdoor loopt. Even later blijft hij staan, kijkt wat beteuterd rond. "Waar is mijn avondmaaltijd nou gebleven?" zie je 'm denken. Het konijn is uit beeld en de jacht is voorbij.
Tien minuten later ben ik bij m'n motor, moe en voldaan, maar vooral verrast door de onverwachte ontmoetingen. Ik loop ook regelmatig op de Veluwe, zonder dat ik ook maar een dier te zien krijg.
Cees